رضوان كالپوش

 آيه شماره 22  از سوره مبارکه انفال
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ
همانا بدترين جنبندگان نزد خداوند، (كسانى هستند كه نسبت به شنيدن حقّ) كران (و نسبت‏به گفتن حقّ) لال‏هايند، آنها كه تعقّل نمى‏كنند.
مدّعيان ايمان و كسانى كه ملتزم به اطاعت از خدا و رسول نباشند، «و لا تكونوا كالّذين قالوا سمعنا و هم لايسمعون»، بدترين جنبندگانند. «انّ شرّ الدّوابّ»
ارزش انسان به خردورزى اوست، اگر تعقّل نكند، بدترين جنبندگان مى‏شود. «انّ شرّ الدّواب... الّذين لايعقلون» (آرى، داشتن گوش، زبان و عقل زمانى ارزش است كه بهره‏گيرى صحيح از آنها شود. كسى كه مثلاً با زبانش امر به معروف و نهى از منكر نمى‏كند، همچون لال است.)
كسانى كه از تعاليم دين روى مى‏گردانند، بى‏خردند. «و لا تولّوا عنه... لا يعقلون»